Παλιά επαγγέλματα στην Ελλάδα

Ο ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΠΩΛΗΣ

 

        Ο πλανόδιος εφημεριδοπώλης ήταν ο επαγγελματίας που ασκούσε το επάγγελμά του χωρίς να έχει συγκεκριμένο μαγαζί. Παραλάμβανε τις εφημερίδες από τα πρακτορεία διανομής τύπου και προωθούσε την καθημερινή κυκλοφορία του ελληνικού τύπου περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του. Τις πουλούσε στους περαστικούς ή τις άφηνε στην είσοδο των σπιτιών των μόνιμων πελατών του.

Νικόλαος Δεληγιάννης

Ο  ΓΑΛΑΤΑΣ

         Ο γαλατάς ήταν ο πρώτος πλανόδιος μικροπώλης της ημέρας. Φόρτωνε τα γκιούμια με το φρέσκο γάλα στο γαϊδούρι του και ξεκινούσε πρωί πρωί  απ' το χωριό του για την πόλη. Έπρεπε να προφτάσει να εξυπηρετήσει όλους τους πελάτες. Την ίδια πάντα ώρα, πιστό στο ραντεβού, έδενε σε κάποιο δέντρο το ζώο του και ξεκινούσε το μοίρασμα. Έπαιρνε στο ένα χέρι το γκιούμι (βαθύ μπακιρένιο σκεύος με στόμιο) και στο άλλο τη μικρή κούπα που ζύγιζε μισή οκά και χτυπούσε τις πόρτες. Ήξεραν οι νοικοκυρές κι έβγαιναν με την μπακιρένια κανάτα ή την κατσαρόλα στο χέρι. Μερικές πάλι για να μη σηκωθούν απ' το κρεβάτι, άφηναν στην εξώπορτα το κατσαρολάκι να το γεμίσει ο γαλατάς. Το γέμιζε αυτός και έβαζε και μια πέτρα από πάνω για να μην αναποδογυρίσει το σκεύος καμιά γάτα.

       Είχε συνήθως μόνιμους πελάτες, αν όμως τύχαινε και του περίσσευε γάλα, τότε έπαιρνε τους δρόμους φωνάζοντας: "Ο γαλατάς!Φρέσκο ολόπαχο γάλα!" , μέχρι να το πουλήσει όλο και να γυρίσει στο χωριό του. Μέχρι το '70, περνούσαν ακόμη γαλατάδες απ' τις γειτονιές. Με τη λειτουργία όμως των εργοστασίων γάλακτος, χάθηκαν.

Κατερίνα Τσιαβδαρίδου

Ο ΚΑΡΕΚΛΑΣ

           Ο καρεκλάς ήταν αυτός που έφτιαχνε καρέκλες. Έφτιαχνε πρώτα το ξύλινο σκελετό της καρέκλας και στη συνέχεια έπλεκε με ψάθα τη βάση της καρέκλας όπου θα κάθονταν οι άνθρωποι. Αυτό γινόταν για να είναι πιο αναπαυτικές οι καρέκλες.

Μαρία Ρανδζή

Ο ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ

         Ο καρβουνιάρης ήταν πλανόδιος. Παρασκεύαζε και πουλούσε κάρβουνα. Ο τόπος εργασίας του ήταν το καμίνι, όπου έκαιγε χοντρά ξύλα από τα οποία προέκυπτε το κάρβουνο. Στη συνέχεια, το φόρτωνε στο κάρο και γύριζε από τόπο σε τόπο για να το πουλήσει. Οι άνθρωποι το αγόραζαν και το χρησιμοποιούσαν για διάφορες δουλειές στην καθημερινή τους ζωή. Τα εργαλεία του ήταν το φτυάρι, η πιρούνα ( με αυτή καθάριζε το κάρβουνο ) , το καρότσι, τα τσουβάλια και ο σπάγκος με τον οποίο έραβαν τα τσουβάλια.

Συμεωνία Ελευθεριάδου

Ο ΑΡΚΟΥΔΙΑΡΗΣ

  

   Ο αρκουδιάρης ή αρκουδόγυφτος ήταν συνήθως τσιγγάνος που περιέφερε την αρκούδα σε υπαίθριες γιορτές και μ' αυτό τον τρόπο έβγαζε χρήματα. 

     Οι αρκουδόγυφτοι κρατούσαν συνήθως ένα ντέφι ή τύμπανο, όπου έπαιζαν μουσική έχοντας δεμένη με αλυσίδα από τη ζώνη τους μια αρκούδα με φίμωτρο. Διάλεγαν για τις παρουσιάσεις τους κυρίως πλατείες και δρόμους συνοικιακούς.

       Μόλις άρχιζε το ντέφι,  με την λέξη "σήκω", η αρκούδα σηκωνόταν στα πίσω πόδια και άρχιζε να χορεύει. Έκανε και μιμήσεις π.χ. στην ερώτηση του αρκουδιάρη :"πώς ξυπνάει η Βουγιουκλάκη;" , η αρκούδα ξάπλωνε και τέντωνε τα πόδια της. Οι θεατές έδιναν τότε χρήματα στον αρκουδιάρη.

Στράτος Σακισλόγλου